MENZİLDE MENZİLDE

Lâle, sümbül, goncayı sorup soruşturdum da,
Dediler ki arama gül menzilde menzilde.
Bana bir mürşit gerek, biraz arıştırdım da,
Dediler ki işte o kul, menzilde menzilde.

Ta yüreğimi yaksın onun şehla gözleri,
Yansın amma sönmesin içimdeki   közleri,
Biri bana öğretsin o mübarek sözleri,
Dediler ki işte o dil, menzilde menzilde.

Savurup karlı dağın üzerinden estirin,
Gitmezse ayaklarım kollarımdan kestirin,
Nerde benim mürşidim?   Bana yolu gösterin,
Dediler ki işte o yol, menzilde menzilde.

Emmareyi sırt üstü vurup yere çakacak,
Mevlana Yunus gibi gönülleri yakacak,
Sırtına dokununca ilim irfan akacak,
Dedilir ki işte o sel, menzilde menzilde.

HARUN YILDIRIM